„TO CZŁOWIEK JEST PODMIOTEM ARCHITEKTURY I PUNKTEM WYJŚCIA DO PROJEKTOWANIA.”
Przeczytałam to zdanie w jednej z książek o tematyce wnętrzarskiej i postanowiłam się właśnie do niego odnieść omawiając temat ergonomii wnętrz, uznałam, iż jest w nim zawarte sedno projektowania, początek i koniec każdej twórczej pracy projektanta- każdego projektu.
Ergonomia jest dyscypliną naukową zajmująca się dostosowaniem pracy do możliwości psychofizycznych człowieka.
Stara się w sposób jak najpełniejszy określić potrzeby jednostki. Określa wzajemne relacje między człowiekiem a otoczeniem. Nauka ta nazywana jest inżynierią czynnika ludzkiego.
Głównymi aspektami w ergonomii mieszkania są: przestrzeń ruchowa, czyli wymiary ludzkiego ciała i poszczególnych jego części w rożnych pozycjach.
Kolejna to przestrzeń zajęta przez elementy wyposażenia, a więc miejsce przeznaczone na meble, urządzenia i inne rzeczy potrzebne człowiekowi do funkcjonowania, a ich rozmiary uzależnione są od czynnika ludzkiego i przedmiotów w nich przechowywanych. Wszystkie przedmioty, meble i urządzenia umieszczone we wnętrzu uzależnione są od rozmiarów człowieka i pozycji jakie on przyjmuje.
Planowanie przestrzeni wnętrza wymagane jest również ze względów psychologicznych i jest to związane z komfortem psychicznym użytkownika, z jego jak najlepszym samopoczuciem we własnym wnętrzu